Op deze tekening is te zien dat er al wordt afgestapt van de pictogrammen. De poppetjes krijgen al een hoofd, nek, romp, benen, armen, voeten en handen. De armen en benen bestaan echter nog wel uit één deel. De verhoudingen in het hoofd kloppen ook nog niet, de ogen zitten te hoog, de mond is te groot en de poppetjes hebben nog geen oren.
Ook de hond lijkt al veel meer op een echte hond met een hoofd, lichaam en poten.
Dit kind zit al wel in het realistische stadium, want het houdt al wel rekening met perspectief (hond-kind). Ook de lichaamsverhoudingen kloppen redelijk, maar nog niet helemaal goed.
Op de volgende tekening zit het kind nog in stadium 2: schematisch stadium. Het maakt nog gebruik van stereotypen. De verhoudingen van het lichaam klopt nog niet. Er wordt nog geen onderscheid gemaakt in onder- en bovenarm of onder- en bovenbeen, deze onderdelen bestaan nog uit één stuk. Ook het gezicht klopt in verhoudingen niet. Er wordt al wel gebruik gemaakt van het juiste kleurgebruik in deze tekening: hoofd en handen in huidskleur, geel voor het haar etc.
De kind die de volgende tekening/schilderij heeft gemaakt, zit in het realistisch stadium. Het paard en de ruiter hebben allebei de juiste verhoudingen. Ook wordt bij de ruiter al onderscheid gemaakt tussen boven- en onderarm en ook bij de benen. Ook de verhouding van de ruiter en het paar klopt. De ruiter heeft echter nog geen gezicht. Het kleurgebruik in de tekening is ook natuurgetrouw en klopt.
De volgende tekening is niet door een kind uit mijn klas gemaakt, maar door een meisje uit groep 6. In deze tekening is duidelijk te zien dat zij nog in het schematisch stadium zit. Ze maakt nog gebruik van stereotypen. Ook kloppen de verhoudingen totaal nog niet. Het lichaam van het poppetje heeft te lange benen, een te kort bovenlichaam en een te klein hoofd. Verder heeft het nog geen natuurlijke houding. Hieraan is duidelijk te zien dat dit kind nog niet in het realistische stadium zit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten